“ Postoje samo dvije vrste ljudi: s jedne strane pravednici koji se smatraju grješnicima, a s druge grješnici koji se smatraju pravednicima”, kaže Blez Paskal. Dragan Bursać je od ove prve vrste. O stradanju i zločinima pišu mnogi, ali je Dragan jedinstven u poziciji onih koji ne pristaju na relativizaciju motiva i cilja u ratovima devedesetih, pa secira svaki segment politike koji je doveo do genocida, masovnih zločina i etničkih progona, prepoznajući ih u mitomansko ratnim narativima savremene politike. “Čekajući Dylan Doga u Srebrenici” je beskrajno tužna i uznemirujuća, ali istovremeno i knjiga - riznica nade. Uvijek i svuda takve su knjige dragocjene. U društvima okovanim etnofilijom, društvima koja funkcionišu kao zajednice hipokrizije i laži, Bursaćeva knjiga je još važnija. Njena vrijednost i snaga ne mogu biti precijenjene. Jer ona nas uči: ne zajednica krvi, nego zajednica vrijednosti. Ne etnička, nego etička zajednica.